به خانه امدن گل پسر.

در تاریخ 3 تیر 92 روز نیمه شعبان تو گل پسر به خونه اومدی . باباعلی اومد دنبالمون اول رفتیم دم خونه مامان بزرگی چون مریض بود نمی تونست بیاد دیدنت ما شما رو بردیم خونشون تا ببینتت خاله زهرا و عمو هم بودن و برای شما گوسفند قربونی کردن .

اومدیم خونه و مادرجون برات اسفند دود کرده بود و بازم من شیرم کم بود و مجبور شدم بعد از هر بار سینه خوردن بهت شیرخشکم بدم تا سیر شی. اصلا نخوابیدم تا دو روز البته شبا پیش مادرجون میخوابیدی برای شیر که بیدار می شدی میاوردنت پیش من. الان که دارم این خاطراتو می نویسم شما دو ماه و نیمه شدی و من خیلی چیزا رو یادم نمی یاد.ببخشید. اینم عکس اون روز

خلاصه که پسر خوبی بودی و هستی. همون روزم خاله ها اومدن دیدنت درسا هم بود یه عکس ازتون انداختیم خیلی بامزه است اگه شد برات میاهازارم عزیزم.

روز چهارم بودی که احساس کردم کمی زرد شدی . برای ازمایش غربالگری رفتیم خانه بهداشت از خانم دکتر پرسیدم که زرد نشده گفت چرا برید بیمارستان. بماند که من چقدر گریه کردم تا مطب دکترت . ازمایش ازت گرفتن الهی بمیرم جاش تا یه هفته کبود بود زردی ات 16 بود که دکتر گفت بستریش کنین. من خون دل میخوردم و جلوی مردم گریه می کردم.

خلاصه که بستری شدی دو روز البته فرداش زردی ات 9 شد ولی دکتر گفت  برای اطمینان یه شب دیگه هم بمونی. منم با اون بخیه ها چهارطبقه رو می اومدم روزی 4 بار که بیام بیمارستان ببینمت و بهت شیر بدم . من و دایی مهدیار خیلی برات ناراحت بودیم و گریه می کردیم. اخه عزیزم جات تو خونه خیلی خالیبود.

دو روز بعد مرخصت کردن و اومدی خونه و دل هممون شاد شد.سه روز بعد رفتیم پیش دکتر کنی که یکی از اشناها معرفی کرده بود. دکتر گفت زردی داره ولی کمه. تا یکماهگی صبر کمید بعد ازمایش بدید. خدا خیرش بده نذاشت دوباره خون  بگیرن ازت. مادر جون 15 روز پیش ما موند و بعدش رفت. من و تو تنها شدیم . بابایی هم هرشب شیفت بود تا 10 شب. من خیلی خسته شده بودم یه کمم افسردگی گرفتم و خسته که می شدم باهات گریه می کردم.

بگذریم. یک ماهگی ات رفتیم و ازمایش دادی دوباره زردی ات 5 بود و دکتر گفت باعث کم خونی ات شده خیلی ناراحت شدم ولی دکتر گفت مشکلی نیست و با دارو درمان میشه. خداروشکرررررررررر